اثربخشی بازی درمان گری بر ارتقای رفتار اجتماعی مثبت کودکان پیش دبستانی

مقدمه: این پژوهش به منظور تعیین اثربخشی بازیدرمانگری بر ارتقاء رفتاراجتماعی مثبت کودکان پیشدبستانی انجام گرفته است. روش: با اعمال طرح آزمایشی از میان ده مهدکودک شیفت عصر شهرستان ورامین، دو مهدکودک بهطور تصادفی ساده انتخاب شد و جهت غربالگری برای تمامی131 کودک 6 ساله آنها چکلیست مشاهده ای رفتاراجتماعی کودکان اجرا شد. از این میان 45 کودک مبتلا به مشکلات در زمینه مهارتاجتماعی تشخیصداده شدند. سپس در جلسه‏ای که بهمنظور آگاهسازی والدین و دعوت به همکاری از آنان برگزار گردید، 32 تن از والدین این کودکان حاضر به همکاری شدند. پس از آن فرم ارزشیابی رفتار کودک راتر برای این کودکان تکمیل شد و در نهایت بهصورت تصادفی در دوگروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. گروه آزمایش طی یک‏ماه به‏مدت ده جلسه تحت بازیدرمانگری قرار گرفتند، سپس تحت اجرای مجدد چکلیست مشاهدهای رفتاراجتماعی کودکان و فرم ارزشیابی رفتار کودک راتر، به‏عنوان پس آزمون قرار گرفتند. داده‏های به‏دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، با نرمافزار spss-16 تحلیل گردید. یافتهها: نتایج نشان داد بازیدرمانگری در مرحله پسآزمون باعث افزایش معنادار رفتار اجتماعی مثبت و خردهمقیاسهای همدلی، جهت گیری اجتماعی، رفتاراخلاقی، خودمهارگری، حرمتخود، اطاعت پذیری، جرأتورزی، احترام به قانون و تمایل به مشارکت در گروه آزمایش شد. نتیجهگیری: با توجه به تفاوت معنادار بین گروههای آزمایش و کنترل، میتوان از بازیدرمانگری برای ارتقاء رفتاراجتماعی مثبت کودکان پیش دبستانی استفاده کرد. کلید واژهها: